Het Ros Beiaard heeft vier berijders: de trotse Vier Heemskinderen: Reynout, Adelaert, Ritsaert en Writsaert. Hun afbeeldingen en namen komen vanaf de dertiende en veertiende eeuw in sierlijke handschriften voor. In 1490 en 1508 verschijnen de eerste volksboeken onder de titel: 'De historie van de Vier Heemskinderen'.

Alleen Dendermonde mag en kan zich roemen op een eeuwenoude traditie van de beroemde Ommegang, rond het Ros Beiaard én de Vier Heemskinderen. Het paard heeft geen zin zonder de vier berijders. De jonge helden hebben geen bestaansreden zonder hun reuzenros. Ze hebben een onverwoestbare en innige band met het Ros, ze verlenen leven en luister aan de Ommegang: in hun harnas, met hun zwaaiend zwaard, met de wit-rode pluimveren op hun helm symboliseren ze de riddereer.

Op het einde van de twintigste eeuw werden ze echte sterren, hoog op hun ros, onvermoeibaar in het groeten van de massa. Het is voor hen dé belevenis met gespreide benen hoog op een troon te zetelen, op het reuzenpaard. Kinderen kijken wat afgunstig op naar hun zilverblinkende harnassen. De Heemskinderen zijn ware ridders op de dag van de Ommegang. De foto's in het familiealbum, in dag- en weekbladen, de beelden in een film en op de televisieschermen zullen hun figuur, hun naam en faam vereeuwigen. De Ommegang blijft hen steeds bij als de fijnste en aangrijpendste ervaring uit hun leven.

Er zijn strenge normen voor de keuze van de Vier Heemskinderen. Als broers dienen ze elkaar op te volgen in leeftijd, zonder onderbreking door de geboorte van een meisje. Ze moeten in Dendermonde geboren zijn, en minstens zeven en maximaal eenentwintig jaar oud zijn op de dag van de Ommegang. Ook hun ouders moeten in Dendermonde geboren zijn en er altijd gewoond hebben. Indien meer kandidaten aan de voorwaarden voldoen, komt de afstamming in rechte lijn in aanmerking. Volgens het handvest moeten de ouders in Dendermonde - en niet langer in klein-Dendermonde - geboren zijn.

De Heemskinderen verbinden er zich toe de erecode na te leven, 'in hun gedragingen en contacten met de pers, de officiële instanties en het publiek, als waardige vertegenwoordigers van de stad en van de Ros-Beiaardtraditie'.

De eerste afbeeldingen, in oude handschriften en in de volksboeken van de zestiende en zeventiende eeuw tonen over het algemeen de Vier Heemskinderen op een hollend paard. Ze zitten dicht bij mekaar op de rug van Beiaard. Ook hun wapens verdienen aandacht. Een ridder draagt zijn zwaard als attribuut of kenteken. Hij houdt het keurig in de hoogte. De ridders krijgen de namen: Writsaert, Ritsaert, Adelaert en Reinout.