Image 01 Image 02 Image 03 Image 04 Image 05 Image 06 Image 07
Sage
Diest

De terugkeer van Stieneke

Sint-Sulpitiuskerk te Diest

Dit verhaal gebeurde een hele tijd geleden in Diest. Daar woonde Armandine en haar vriendin Stieneke. Ze hadden met elkaar afgesproken dat wie als eerste overleed, aan de andere zou komen vertellen waar ze was.

Stieneke kreeg tuberculose en stierf. Armandine rouwde om haar vriendin, maar vergat de belofte. Een tijdje nadien begon de ellende. 's Avonds in bed hoorde ze vreemde geluiden, net alsof er ratten de kamers in- en uitliepen. Dat duurde zo enkele nachten. Armandine deed geen oog meer dicht. Ze durfde zich niet meer om te draaien in bed en als ze haar buren over haar angst vertelde, werd ze uitgelachen.

Op een nacht volgde op het eigenaardige geluid een verblindende lichtflits. Armandine kneep haar ogen dicht. Enkele minuten bleef ze zo roerloos liggen. Toen loerde ze voorzichtig tussen haar wimpers door. Naast haar bed, gekleed zoals vroeger, zat Stieneke. "Ik was al bang dat ik hier niet meer zou geraken", fluisterde de dode vriendin van Armandine. "Het is zo'n lange weg van het vagevuur naar hier."

Armandine baadde in haar zweet. Ze kon geen woord uitbrengen. "Ben je bang?" vroeg Stieneke. "Dan kom ik een volgende keer terug, als je wat minder bang bent." Er was opnieuw een verblindende lichtflits, waarin Stieneke als het ware verteerd werd.

Armandine vertelde het voorval aan de pastoor. Die raadde haar aan een bedevaart naar Scherpenheuvel te ondernemen. Dat heeft Armandine ook gedaan. Stieneke is daarna niet meer teruggekeerd.

Geraadpleegde bron(nen): 

© 2024 Filip Gybels