Elke avond bij het vallen van de duisternis klauterden, sprongen en dartelden een hoop katten en andere dieren op de Vier Lindekes. Ze maakten een zo vreemdsoortige muziek dat het laattijdige voorbijgangers afschrikte.

Op een avond verstoutte een man zich, die daarlangs naar huis ging, om zijn stok tegen één van de Vier Lindekes te slaan. Hij dacht dat hij zo de kattenmuziek kon doen ophouden.

Maar de stok kaatste terug en rolde vóór zijn voeten, tot op de Plaats van Drongen, zonder dat hij in staat was hem onderweg vast te grijpen.

Onnodig te zeggen dat de muziek in de Vier Lindekes daarom niet is opgehouden.