Ida Fourier, de Bokkerijdersdochter
Maria Ida Fourier was de dochter van Ludovicus Fourier, die als Patriot van de Luikse Revolutie in 1791 ter dood veroordeeld werd door de leenzaal van Munsterbilzen. Ida’s moeder, Maria Barbara Vanschoenwinkel, offerde heel haar vermogen op voor de uitzonderlijke gratieverlening door de prins-bisschop van Luik. Haar tante Anna Maria Vanschoenwinkel kocht eveneens in 1776 haar echtgenoot-Bokkenrijder Lambrechts Jan vrij van het schavot. Deze twee mannen doken toen wijselijk onder, terwijl de andere ter dood veroordeelde Bokkenrijders hun noodlot niet meer konden ontsnappen.
Tientallen doodvonnissen tegen Bokkenrijders werden geveld door Rechter Robertus de Bellefroid. Ida groeide op in Wellen en na 1820 werd zij keukenmeid in Sint-Truiden bij het gezin Robert de Bellefroid, de zoon van de vermelde rechter. Robert was in de Franse tijd in het bezit gekomen van het domein van de Begarden naast de vernielde Abdij van Sint-Truiden. Hij was gehuwd met de dochter van de rentmeester Clerx van Alden Biesen.
Tijdens de Belgische Onafhankelijkheidsstrijd in 1830 stierf Robert. Maria Ida huwde met zijn zoon, die kort daarna ook overleed. De andere zoon - de laatste afstammeling van de rechter die de Bokkenrijders destijds veroordeelde - overleed even later evenzeer en zo kwam zij, Maria Ida Fourier, uiteindelijk in het bezit van de belangrijke erfenis.
De rijke weduwe Ida schonk haar fortuin en gronden aan de Gentse Kanunniken Triest en De Decker zodat de Witzusters of Zusters van Liefde voor de weduwen en wezen konden zorgen. Zo kon in 1841 de grondslag gelegd worden voor de instelling “Sancta Maria” in Sint-Truiden. Hier konden de Zusters van Liefde zich sindsdien ontfermen over het lot van weduwen en wezen, dankzij de schenking van Ida.
Dit barmhartig gebaar doet de vraag rijzen, gelet op haar subversief motief, of dit allemaal deel uitmaakte van een stille wraak van Ida, de Bokkerijdersdochter.
Met dank aan: Dr Kenis Ludo, lid van het Bokkenrijdersgenootschap
***
De oorspronkelijke naam was “Asile Sainte-Marie des Soeurs de la Charité à Saint-Trond a.s.b.l.”. Omwille van veiligheidsredenen werd er In 1969 buiten de stad, in Melveren, gebouwd aan een nieuw ziekenhuis. Dit kreeg de naam “Psychiatrisch Ziekenhuis Sancta Maria vzw”. In 2011 fusioneerde het ziekenhuis met het Psychiatrisch Ziekenhuis Ziekeren tot Asster.
De oude bronzen torenklok, met de vermelding van de stichtster, maakt deel uit van een monument op het centraal grasperk.